Bir hukuki ilişkinin taraflarının üçüncü kişileri aldatmak amacıyla bilerek ve isteyerek gerçek iradeleri ile beyanları arasında uygunsuzluk yaratmak suretiyle yaptıkları, görünüşte geçerli ama gerçekte geçerli olmayan işlemlere muvazaa denir. Diğer bir ifade ile üçüncü şahıslardan mal veya benzeri varlıklarını gizlemek isteyen kişinin bu amacını hukuki şekilde gerekçelendirmeye çalışması anlamına geldiği de söylenebilir. Muvazaalı işlemlerin görünürdeki işlem, muvazaa anlaşması ve gizli işlem olmak üzere üç ana unsuru bulunmaktadır.

Muvazaanın iki türü bulunmaktadır. Mutlak muvazaa, tarafların bir sözleşme yapmak istemedikleri hâlde, üçüncü kişileri aldatmak maksadı ile aralarında hüküm ve sonuç doğurmayan, görünüşte bir sözleşme yapmaları durumudur. Nispi muvazaada ise taraflar yapmak istedikleri asıl sözleşmeyi gizlemek için gerçek iradelerine uymayan görünüşte bir başka sözleşme düzenlemektedirler. Bir taşınmazı gerçekte satmasına rağmen, paydaşın önalım hakkının kullanılmasını önlemek için bu satışı trampa ya da hibe sözleşmesi yaparak, satış sözleşmesini gizlemesi nispi muvazaaya örnek olarak gösterilebilir.

Muvazaalı yani danışıklı işlemler çoğunlukla mirasçılardan veya alacaklılardan mal varlığını kaçırma gayesi ile yapılmaktadır. Örneğin bir gerçek veya tüzel kişinin aleyhinde yürütülen icra takibi ve hacizden kurtulmak için adına kayıtlı mal varlığını üçüncü kişilerin üzerine geçirerek, alacaklısından mal varlığını kaçırması durumunda muvazaa söz konusudur.

Muvazaa davaları diğer adıyla danışıklı işlem davaları, gerçek olmadığı hâlde gerçekmiş gibi hukuki sonuç doğuran işlem ve tasarruflara ilişkin açılan iptal davalarıdır. Muvazaa davaları dediğimiz davalar genel olarak Borçlar Kanunu ile İcra ve İflas Kanunu kapsamında yapılan düzenlemelere dayanmaktadır. Bu davalarda görünüşteki işlemin gerçek işlemi saklamak amacıyla yapıldığı, işlemi tesis eden kişinin maksadını gizleyerek üçüncü kişileri yanıltmak amacıyla işlem tesis ettiği ileri sürülerek muvazaalı işlemin iptali istenir.

Muvazaa davalarında davacı bu davayı açmada hukuki yararı bulunan kişiler, davalı ise muvazaalı işlemin tarafı olan, malvarlığını devreden ve devralandır. Mahkemelerin görevi dava konusuna göre belirlenir. 2004 sayılı İcra İflas Kanunu 277 ve devamı maddelerine göre açılan tasarrufun iptali veya muris muvazaası gibi davalarda genel görevli mahkeme asliye hukuk mahkemesidir. Taşınmazlara ilişkin davalarda, kesin yetki kuralı gereği taşınmaz malın bulunduğu yer mahkemesi yetkilidir. Diğer davalarda ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun genel hükümlerine göre borçlu ya da üçüncü kişinin ikametgâhının bulunduğu yer mahkemeleri yetkilidir.

Muris Muvazaasında; saklı pay sahibi olup olmadığına bakılmaksızın her mirasçının; mirastan mal kaçırmak amacıyla yapılan taşınmaz devirleri aleyhinde muvazaalı sözleşmenin geçersiz olduğunun tespitini ve tapu kaydının iptalini isteme hakkı vardır.  Muris muvazaası davalarında davacı mirasçı, muvazaalı tasarruf işleminin iptali talebi ile birlikte dava konusu taşınmazın kendi adına tescili isteminde de bulunabilmektedir.

Muris muvazaası sebebiyle açılacak olan tapu iptal ve tescil davalarında zamanaşımı söz konusu olmuyor. Yani, muris muvazaası sebebiyle tapu iptal ve tescil davası her zaman açılabilmektedir.

Borçlu muvazaasında ise borçlunun alacaklılarından mal varlığını kaçırma maksadıyla yaptığı tüm kötü niyetli tasarruf işlemlerin hükümsüz sayılması ve iptali istenebilmektedir. Bu davalar ile davaya konu tasarruf işlemin iptal edilmesi yani hiç yapılmamış gibi kabul edilmesi amaçlanmaktadır. İcra iflas Kanunu’nun 277. ve devamı maddelerine dayalı tasarrufun iptali davasının açılabilmesi için, öncelikle alacaklı ile borçlu arasında gerçek bir borç ilişkisinin mevcut olması, borçlu hakkında başlatılmış olan icra takibinin kesinleşmesi, aleyhinde icra takibi başlatılan kişi hakkında kati veya geçici aciz vesikasının olması ve iptali talep edilen tasarrufun, icra takibi konusu edilen borcun doğum tarihinden sonra yapılmış olması gibi şartların bulunması gerekir. 

Her ne kadar muris muvazaası davaları için bir zamanaşımı ya da hak düşürücü süre öngörülmemiş olmasına karşın, borçlu muvazaasından kaynaklanan tasarrufun iptali davaları hak düşürücü süreye tabidir. İcra iflas Kanunu’nun 284. maddesinde “İptal davası hakkı, batıl tasarrufun vukuu tarihinden itibaren beş sene geçmekle düşer.” düzenlemesi yer almaktadır. Buna göre, taşınmazın devrinin yapıldığı tarihten itibaren beş yıl geçmekle borçlu muvazaasından kaynaklanan tasarrufun iptali davası açma hakkı düşer. Beş yıldan sonra açılacak bu nitelikteki bir dava, davalı itiraz etmese de mahkemece resen dikkate alınır ve dava süreden reddedilir.

     Av. Belgin Aksoy